Na 6,5 maand is er een einde gekomen aan onze reis. Het boeken van onze terug ticket hebben we stiekem zo lang mogelijk uitgesteld;). Na een kleine 2 maanden in Azië te zijn geweest en Vietnam, Cambodja, Indonesië, Singapore en Kuala Lumpur te hebben bezocht was het tijd om naar Nederland terug te gaan. Inmiddels zijn we alweer twee weken thuis. Hoe dat is? Later meer hierover. Eerst een terugblik op onze reis door Zuidoost Azië!
Op de motor door Noord-Vietnam
We hebben het al gezegd, Vietnam is een chaos qua verkeer. Overal scooters en je ziet de gekste dingen voorbijkomen. Vijf personen op 1 scooter? Levende varkens? Metershoge stapels kratten bier? Een scooter op een scooter? Normaalste zaak van de wereld. En als je dan op je scooter stapt doe je een laatste schietgebedje. Maar het gekke is, eenmaal rijdend gaat het vanzelf. Een soort van georganiseerde chaos zeg maar. Gewoon rijden en iedereen rijdt wel om je heen. Een van de hoogtepunten van onze reis door Vietnam was de motortocht die we in het Noordelijkste puntje, vlakbij de Chinese grens, in de Ha Giang province, hebben gereden. 370 kilometer in 4 dagen. Voor Lieke en Michael een halve dag en wat kilometers meer, want Michael had zijn paspoort bij het hotel laten liggen (verrassend haha). Vooral na deze tocht kunnen we zeggen dat het Noorden van Vietnam het mooiste is. Kenmerken voor de Ha Giang Province: De enorme Karst gebergtes, de hoge bergpassen waar je (soms door mist en regen) doorheen rijdt en de kleine dorpjes waar kindjes je achterna rennen en vrolijk zwaaien.
Nachttreinen, bussen, boten en vliegtuigen Reizen in Azië is even wat anders, vergeleken met Australië en Nieuw-Zeeland. Urenlange nachtbussen en nachttreinen, je komt er niet onderuit. Het lijkt relax, zo’n bed in een bus. Maar de chauffeur heeft een abonnement op de toeter. En als je dan 7 uur lang op een slingerweg rijdt en continu die toeter voor iedere bocht hoort en op de helft van de reis ook nog de airco uitvalt waardoor het snikheet is en je al helemaal niet meer kunt slapen, dan ben je er op een gegeven moment wel klaar mee;). Oja, en een kapotte bus en een paar uur moeten wachten terwijl de chauffeur ergens onder de bus ligt in een poging om het te repareren, is eerder regel dan uitzondering.
Op een gegeven moment hebben we er dan ook voor gekozen om wat vaker een binnenlandse vlucht te pakken i.p.v. weer een uurtje of 20 in een bus door te brengen. En voordat je het weet zit je dan ineens in een klein Cambodjaans propellervliegtuigje en vraag je je af of je toch niet beter de bus had kunnen pakken. But we survived;). Nu we het hebben over ‘minder veilige’ ritjes, de ergste was toch wel de boottocht van het vasteland van Cambodja naar het paradijselijke Koh Rong. Een enorme storm stak op, waardoor de speedboot met harde klappen op de metershoge golven werd gelanceerd. Waar iedereen op het begin nog kon lachen veranderde dit al snel in bange gezichten en huilende mensen die moesten overgeven. Zelfs de crew lachte op een gegeven moment niet meer. Het water liep in de boot. En we vragen nog steeds af hoe oud de bestuurder van de speedboat was? Volgens mij nog geen 16 jaar. Ik ben nog nooit zo blij geweest om weer voet op land te zetten. Ik kan me nog herinneren dat ik tegen Jasper heb gezegd dat ik nooit meer van het eiland af zou gaan. Nu lijkt het reizen in Azië een grote nachtmerrie, maar het hoort erbij en maakt het ook wel weer avontuurlijk. Misschien miste ik ook wel gewoon onze betrouwbare Toyota;). Met onze Toyota door Australië, dat is voor ons toch het ultieme gevoel van vrijheid.
Het plattelandsleven in Sapa
Nog even terug naar onze mooi reis door Vietnam. Blijft toch een bijzonder deel van onze reis. Het was ontzettend leuk om Lieke en Michael na zo’n lange tijd weer te zien en samen met hen te reizen. Voordat we naar de Ha Giang Province zijn afgereisd hebben we eerst een paar dagen in Sapa doorgebracht. Sapa staat bekend om haar mooie rijstvelden. De eerste dag hebben we een scooter gehuurd en de omgeving verkend. Vlakbij Sapa ligt een mooie bergpas. Daar rij je dan, met aan de ene kant uitzicht op de rijstvelden, en aan de andere kant de immense berg Fansipan, wat met haar 3.143 meter ook meteen de hoogste berg van Indochina is. Indrukwekkend! De tweede dag was het tijd voor een wandeling door de rijstvelden. Onze gids Susu heeft ons alles verteld over het plattelandsleven en de lokale bevolking. Het leven is daar zeker niet makkelijk. Ook hier zijn de klimaatsveranderingen zichtbaar volgens Susu. De oogst leidt momenteel onder de droogte en veel Buffalo‘s hebben de koude winter van vorig jaar niet overleefd. Het zijn harde werkers, die Vietnamezen. En ze zijn gelukkig met weinig. Iets wat ik zeker mee naar huis ga nemen. Vooral de kinderen lijken een onbezorgde jeugd te hebben. En als je ze dan spelend met water en flesjes tussen de rijstvelden door je lens kan vastleggen, dan is dat toch even een geluksmomentje.
Halong Bay & Tam Coc
Als je aan Vietnam denkt komt waarschijnlijk meteen Ha Long Bay in je op. Toeristisch, maar iets wat je zeker niet mag overslaan als je in Noord-Vietnam bent. Het is niet voor niets een van de meest gefotografeerde landschappen in Vietnam. Ha Long Bay kenmerkt zich door de karst gebergtes die uit de zee pieken. Op deze manier zijn er duizenden eilandjes ontstaan. Vanaf het eiland Cat Ba hebben wij een boottocht gemaakt tussen de karst gebergtes door. Helaas regende het en was het bewolkt, wat het natuurlijk allemaal iets minder mooi maakt. Maar het was nog steeds indrukwekkend. Na Cat Ba hebben we afscheid van Michael genomen en zijn we met z’n drieën doorgereisd naar Ninh Binh (oftewel Tam Coc). Tam Coc betekent ‘drie grotten’. Met een roeibootje vaar je door de groene vallei, waarbij je de drie grotten kruist. Door de steile karst gebergtes heeft het wel iets weg van Ha Long Bay. Grappig feitje, de locals roeien hier met hun voeten in plaats van met hun handen;).
Authentiek Hoi An
Toch wel het meest gezellige, authentieke, maar wel toeristische stadje, wat we hebben bezocht was Hoi An. Het centrum van Hoi An is auto en scootervrij en de straten zijn versiert met lampionnen. Hoi An was zeker een van de hoogtepunten van onze reis door Vietnam. Hier ga ik nog een blog over schrijven! Dus later meer hierover;).
Mekong Delta en Chu Chi Tunnels
Wanneer je in Ho chi Minh bent mag een bezoek aan bovenstaande eigenlijk niet missen. Daarom hebben we met wat lichte tegenzin 2 tours geboekt (we hebben een soort fobie ontwikkeld voor tours waarbij je in een bus met een gids en bij pech ook nog een groep Chinese toeristen een hele dag rond kachelt). Maar het was de enige manier om deze locaties (in korte tijd) te bezoeken. Uiteindelijk waren vooral de Chu Chi tunnels de moeite waard. Dit zijn de tunnels waarin Rebellen jaren lang onder de grond leefden en zich weerden tegen de Amerikanen. In dit park waan je jezelf even in de tijd van de Vietnam oorlog en kun je zelf door de claustrofobische tunnels wringen, de wrede boobietraps in werking zien en zelf met de machinegeweren schieten die de rebellen ook gebruikten. Daarna hebben we de dag afgesloten in het heftige, maar indrukwekkende oorlogsmuseum in Ho Chi Minh wat de geschiedenisles compleet maakt. De Mekong Delta vonden wij een beetje tegenvallen. De drijvende markt die wij hebben bezocht was nogal klein en viel daardoor tegen. Het verschilt natuurlijk per persoon, maar wij vonden de natuur in het Noorden echt een stuk mooier. Het zuiden van Vietnam is vlak. Wat wel leuk was, was het bezoekje aan een lokaal dorpje waar de lokale bevolking ons liet zien hoe ze de vellen voor de bekende ‘spring rolls’ en snoepjes van kokos maken.
Op naar Cambodja!
Na afscheid genomen te hebben van Lieke hebben wij een bus naar Phnom Penh (Cambodja) gepakt. Voordeel aan niks van tevoren hebben vastgelegd is dat je op het laatste moment nog kunt beslissen waar je heen gaat. In Phnom Penh hebben we de Killing fields bezocht. Bizar wat daar nog niet zo lang geleden is gebeurd, onder het regime van Pol Pot. Zo’n 3 miljoen (van de acht miljoen) Cambodjanen zijn omgebracht. Heftig om te zien, maar de Cambodjanen vinden het belangrijk dat ze nu eindelijk kunnen laten zien aan de buitenwereld wat er is gebeurd. En wij vinden het belangrijk om wat van de geschiedenis van het land af te weten.
Paradise: Koh Rong
Van 2 Litouwers waar we een tijdje mee hebben gereisd in Cuba hebben we goede verhalen gehoord over het eiland Koh Rong. Na een aantal weken continu te hebben rondgereisd door Vietnam waren we wel toe aan een weekje relaxen op Koh Rong. De boottocht was een hel, mja dan ben je wel in paradise;). Verlaten witte stranden, helderblauwe zee, palmbomen en slapen in een houten hutje voor nog geen 5 euro per persoon per nacht. Volgens de lokale bevolking zijn we net op de tijd. De chinezen hebben het eiland opgekocht. Binnen nu en 3 jaar moet er een internationale luchthaven komen en worden er in recordtijd enorme resorts gebouwd. Echt zonde.. hopelijk loopt het niet zo’n vaart. Ben je op zoek naar een off the beaten bestemming, dan is het zeker een aanrader! Koh Rong staat bekend om de plankton in de zee die in het donker oplicht. Iedere avond gingen we dan ook even zwemmen/snorkelen. Zo bijzonder om die duizenden lichtjes onder water te zien. Helaas is het onmogelijk om vast te leggen met camera. Ik zou zeggen, boek een ticket naar Cambodja om het ogen te zien;).
Begroeide tempels in Angkor Wat
Na Koh Rong zijn we met een propellervliegtuigje naar Siem Reap gevlogen, waar het grootste tempelcomplex ter wereld ligt: Angkor Wat. Het is echt enorm, 400 vierkante kilometer. Hier zijn we 3 dagen geweest. Met de scooter rondgereden en de mooiste tempels gezien. Het schijnt dat nadat je Angkor Wat hebt gezien alle andere tempels in Azië niets meer voorstellen. Tsjah, zit wel een kern van waarheid in. Het is ook echt heel bijzonder om te zien hoe de jungle de tempels hebben overgenomen. Begroeide tempels, bomen die in en bovenop de tempels groeien. Aapjes die rondlopen. Heel mooi. Maar dat betekent ook dat je het moet delen met duizenden andere toeristen (lees: Chinezen). Wat wij met chinezen hebben meegemaakt.. Ik zou er bijna een boek over kunnen schrijven.
Surfen op Lombok en duiken op de Gili eilanden
Tsjah, en toen was de vraag; wat wordt de volgende bestemming? Serieus, we zouden zo nog maanden door kunnen reizen. Maar we hebben met onszelf afgesproken dat we eind juni/begin juli terug zouden vliegen. Uiteindelijk zijn we nog een paar weken langer gebleven. We wilden toch graag nog wat meer van Azië zien. Reis technisch niet helemaal logisch, maar we hebben ervoor gekozen om de laatste weken af te sluiten in Indonesië. De Filipijnen stond heel hoog op ons lijstje, maar het was nu misschien niet de beste tijd om daarheen te gaan. Des te meer reden om nog ooit terug te keren naar Azië;). Via Kuala Lumpur zijn we naar Lombok gevlogen. Toch nog voor elkaar gekregen om het vliegtuig te missen in Kuala Lumpur. Laten we het er maar op houden dat je na een vlucht of 15 een beetje laks wordt haha. Maar niks aan de hand, uiteindelijk konden we de volgende ochtend alweer een ander vliegtuig pakken naar Lombok. Lombok en de Gili eilanden waren voor ons echt een verrassing. Echt.. het meest lekkere eten hebben we in Indonesië gegeten (ja, zelfs lekkerder dan in Vietnam). Maar daarnaast zijn de Indonesiërs ook echt super aardig en altijd in voor een grapje. Plus het is gewoon echt heel mooi hier. Kleine dorpjes, bergen, rijstvelden, vulkanen, mooie stranden en zee waar je goed kunt surfen.. vooral op de Gili eilanden hadden we nog veel langer willen blijven. Hier hebben we ook ons duikbrevet gehaald. Het was best intensief, drie dagen. Overdag diverse duiken maken en s’avonds uitgeput nog even leren. Want dat tentamen moet je toch halen. Maar wat was het gaaf! Mooi koraal, honderden soorten gekleurde vissen, pijlstaart roggen en enorme schildpadden die liggen te chillen tussen het koraal en af en toe langs je op zwemmen. Nu is het zo dat alles onder water groter lijkt, maar serieus.. ik had het idee dat sommige schildpadden groter waren dan ik. Echt een droomwereld. We kunnen dan ook niet wachten om meer van de onderwaterwereld te ontdekken!
Bali: eat, eat, eat
Tijd om nog een paar dagen naar Bali te gaan. Voor mij toch een soort van droom (iets met eat, pray, love?). Ik had dan ook best wel hoge verwachtingen. Maar op Bali is nog meer bewezen dat wij toch echt meer houden van de Off the beaten bestemmingen. Bali is heel mooi hoor. Maar het is zo ontzettend toeristisch. Neemt niet weg dat we daar nog een aantal leuke dagen hebben gehad! Vanuit Ubud hebben we met een scooter de omgeving verkend. Je hebt hier echt de mooiste accommodaties (inclusief infinity pool en buiten badkamers). We konden het dan ook niet laten om toch nog even voor ‘luxe’ te kiezen en een nacht door te brengen in een mooie villa. Ook Ubud staat bekend om het lekkere (en vooral gezonde) eten. Genoeg kookinspiratie opgedaan voor thuis in ieder geval!
Singapore
Nadat we een paar weken eerder al op Singapore hebben gevlogen en de nacht hebben doorgebracht op Changi Airport hebben we nu wel de kans gepakt om nog een paar dagen Singapore in te gaan. Wat een stad. Nee, dit is geen Azië meer te noemen. Waar je in heel Azië overal vuilnis op straat vindt zijn de straten in Singapore super schoon. Je moet het dan ook niet wagen om een kauwgompje of iets op de grond te gooien (staan blijkbaar hoge boetes en celstraffen op). Van een biertje van nog geen euro in Indonesië betaal je 12 dollar voor een biertje in Singapore. We sliepen voor hetzelfde geld als een superluxe huisje in Bali nu letterlijk in een bezemkast waar we niet konden staan, geen ramen in zaten en wat net groot genoeg is voor een matras. Maar hee, we zijn wel in Singapore;). We blijven onder de indruk van wat mensen kunnen bouwen (ja, zelfs na Dubai). En als je dan op de grond zit ’s avonds in Gardens by the Bay en kijkt naar de metershoge (kunst)bomen en de lichtshow, dat is gewoon betoverend;).
Tussenstop: Mythos in Athene
Het kwam toevallig zo uit, een tussenstop van 24 uur in Athene. Voor ons inmiddels de derde keer Griekenland. Het heeft zeker iets. Het lijkt alsof je dan toch weer even terug in de tijd gaat, naar een van onze eerste vakanties samen. Lekker weer was het! We hebben nog mooi een dagje op een paar terrasjes doorgebracht. Toch wel lekker hoor, na Singapore, om een betaalbare Mythos te drinken in het zonnetje. En meteen voor ons de kans om over onze jetlag heen te komen.
Weer thuis
En dan zit je in het vliegtuig naar Amsterdam. Heel erg dubbel, want je hebt zin om je familie en vrienden weer te zien. Maar aan de andere kant weet je dat je het zo ontzettend gaat missen. De vrijheid, de vriendelijke bevolking, de andere culturen, de immense natuur.. en gewoon het feit dat je met z’n tweeën bent, geen verplichtingen hebt en met niemand rekening hoeft te houden. Dat is zo fijn. En als je dan boven Nederland vliegt zie je gewoon al aan het landschap dat alles zo georganiseerd is. Het land van de regeltjes. Aan de ene kant heel fijn, aan de andere kant totaal niet. We hebben een leuke aankomst gehad op Schiphol. En onze familie heeft een welkomstfeestje georganiseerd, heel lief en leuk! Inmiddels zijn we alweer twee weken thuis. En dat is wennen.. echt, het is leuk om iedereen weer te zien. Maar al snel gaat iedereen over op de orde van de dag. En dan lijkt je reis alweer ver weg. Cliché, maar voor ons voelt het alsof de tijd hier stil heeft gestaan. Als iemand had gezegd dat we een jaar weg zijn geweest dan geloof ik het ook. Dat komt omdat we zoveel mee hebben gemaakt. Je kunt eigenlijk ook niet echt uitleggen hoe het was. Verder dan ‘wat is het mooiste land’? komen veel mensen dan ook niet. Dat kan ik ze zeker niet kwalijk nemen hoor. Maar het is gewoon niet te beantwoorden.
What’s next? Ook deze blog sluit ik af met een what’s next. Want het hoofdstuk reizen is voor ons zeker nog niet afgelopen. Ik heb voor mezelf besloten dat ik parttime ga werken, zodat ik daarnaast de tijd heb om me volledig te richten op de blog. Reizen, daar ligt toch mijn passie. Dus ik ga er gewoon voor en we zien wel hoe het loopt. Daarnaast hebben we zoveel filmmateriaal wat we willen gaan monteren, dat we voorlopig wel even genoeg te doen hebben. Dus jullie zijn nog niet van ons af;). Staat er al een volgende reis op de planning? We moeten eerst maar eens even goed ‘landen’ in Nederland, maar onze bucketlist is alleen maar langer geworden. Een paar maanden Zuid-Amerika is onze volgende droom en dat gaat ook zeker komende jaren gebeuren. Wanneer is nog de vraag. We kunnen nu in ieder geval terugkijken op een ontzettende mooi reis. We hebben geen moment spijt gehad en het was echt iedere cent waard. Dankbaar voor alle mooie herinneringen die we erbij hebben gekregen!
#backpacken #wereldreis #Athene #Singapore #Lombok #Bali #GiliAir #Vietnam #Cambodja #SiemReap #HaLongBay #HoiAn #TamCoc #Sapa #HaGiang #KohRong