Na 3 maanden Australië was het tijd om het land te verlaten. Naast dat ons visum bijna was verlopen hadden we begin juli ook met Lieke en Michael in Vietnam afgesproken, om daar samen te gaan reizen. We hebben met moeite afscheid genomen van onze auto (en tevens huis). De kampvuurtjes, het slapen op de meest mooie en afgelegen plekken, het offroad rijden, de rooftop tent en vooral de intense vrijheid die het geeft gaan we ontzettend missen.
Maar ook het nooit weten waar je de volgende nacht slaapt, elke dag opnieuw tent in- en uitklappen, het opzoeken van gratis openbare douches die bijna altijd koud zijn, het koken met maar 1 pitje, het 1 keer in de drie weken wassen van kleren, 1 keer in de drie dagen instant noodles of pannenkoeken om de kosten te drukken, het steeds in de winkel uitrekenen wat het goedkoopste bier is qua literprijs, het gebruiken van fuelmaps om precies met een lege tank bij een goedkoop tankstation aan te komen, het downloaden van series bij de gratis wifi hotspots van de telefooncellen van Telstra.
We zijn er volledig aan gewend en zouden eigenlijk nog jaren zo door kunnen reizen. Maar het is tijd voor een nieuw hoofdstuk: Azië! Maar voordat we het daarover gaan hebben eerst de laatste maand in Australië: de Westkust (volgens ons: het échte Australië).
Offroad in the Kimberleys Met het Red Centre achter ons zijn we naar het Noorden gereden, richting Darwin. De langste rechte weg die we ooit hebben gezien, duizenden kilometers lang. Wat een afstand. Hoe verder we naar het noorden reden, hoe hoger de temperatuur. Ja, Northern Territory is zeker tropisch.
Na drie dagen te hebben gereden kwamen we aan in Kununurra, waar we genoeg eten hebben ingeslagen voor de Gibb River Road. Toch wel een beetje spannend. Een ongeschreven regel is dat je 2 reservebanden bij moet hebben. Wij hadden er, vanwege ruimtegebrek, maar 1. Zouden onze banden het overleven en zou onze auto het volhouden? In het regenseizoen is de beruchte Gibb River Road gesloten. Wij reden hem in het begin van het droge seizoen. Ideaal, want de weg was net geprepareerd en het was niet druk.
En dan sta je voor de eerste rivier die je moet oversteken.. hoe diep is ie? En redden we het wel zonder snorkel? Eerlijk, iedere keer voordat je een rivier oversteekt is het wel even spannend. Vooral als hij dan toch iets dieper is dan je had verwacht en het water over de motorkap heen stroomt. Op zo’n momenten kregen we het wel even warm. Natuurlijk checkten we de diepte (voor zover mogelijk) voordat we de rivier overstaken. Maar het is altijd een beetje opletten als je dat doet vanwege de zoutwaterkrokodillen (ja, die kunnen zelfs tot 200 kilometer vanaf de kust de rivieren in komen).
De main road was eigenlijk heel goed te doen. We hebben de banden leeggelaten (tot 25 psi) en nadat je de juiste snelheid hebt gevonden is het goed te doen. De Kalumburu Road naar de Mitchell falls daarentegen.. was in super slechte staat. Corrugations en Washouts, een moeilijke combinatie. Corrugations zijn kleine irritante hobbels die, wanneer je er met de verkeerde snelheid overheen gaat, je het gevoel geeft dat de auto uit elkaar valt. Door de corrugations waren we genoodzaakt om 70 km per uur te rijden zodat de auto als het ware over de hobbels zweeft, maar over de flinke plotselinge Washouts, uitslijtingen in de weg veroorzaakt door de regenval en rivieren, konden we niet harder dan 10 km per uur. Onze auto heeft een paar flinke klappen op moeten vangen. Een paar weken later in Perth bleek ook dat we 1 schokdemper zijn verloren, waarschijnlijk tijdens de Kalumburu road.
Maaar.. het was het allemaal waard. The Mitchell Falls, de eindbestemming, waren echt heel mooi. We hebben een mooie hike gemaakt naar de Mitchell Falls, gezwommen in de rivier en bovenaan de watervallen. En op de mooiste plaatsen in de bossen geslapen. Het is hier echt super mooi. Mede door de rode aarde en de enorme Boab bomen. Enkele Boab bomen waren zelfs zo groot dat ze ooit als prison trees werden gebruikt. Gevangenen werden hier tijdens de tocht van Derby naar Kununurra tijdens de rustpauzes in opgesloten.
Op de terugweg van The Mitchell Falls zagen we dat een caravan over de kop is geslagen. Een uitdaging is het zeker, rijden op deze weg;). Om de zoveel kilometer ligt er een autowrak. Ze laten deze gewoon liggen. Het kost namelijk ontzettend veel om een kapotte of een over de kop geslagen auto weg te slepen. Tijdens de rit begon ons ook op te vallen dat wij maar een oude auto hadden met weinig voorzieningen vergeleken met de nieuwe luxe offroads waar de Australiërs mee reden. En Australiërs waren ook eigenlijk de enige toeristen die we tegen kwamen. Vooral veel Grey Nomads, zoals ze genoemd worden. Gepensioneerde stellen die niet hun dagen achter de geraniums slijten maar gewoon in een superluxe offroad caravan Australië een keer rond reizen, of twee keer of drie keer.. Damn.. Waarom wonen wij ook alweer in Nederland?
Na 5 dagen en 1200 km offroad te hebben gereden kregen we weer voor het eerst asfalt onder onze wielen. Dat is dan toch wel heel fijn! En het mooiste, geen lekke banden en geen problemen met de auto!
Broome
Via Derby zijn we naar Broome gereden waar we een weekendje hebben uitgerust. De eerste nacht stonden we in de duinen, een paar meter van de zee. Super mooie plek. Alleen met een 4wd te bereiken. Zwemmen konden we hier helaas niet i.v.m. de krokodillen. Na al die tijd in Australië kunnen we zeker zeggen dat je met een 4wd op de mooiste plaatsen komt, in onze ogen echt onmisbaar.
In Broome hebben we op het bekende Cable Beach (waar kamelen lopen) lekker kunnen relaxen. Het was heel heet, zo’n 38/39 graden. Maar gelukkig was de zee bij Cable Beach veilig om in te zwemmen. De zoutwaterkrokodillen komen hier niet. En stel dat je wordt geraakt door een kwal, dan staan er flessen met azijn op het strand. We hebben hier de mooiste zonsondergangen gezien. Zo onwerkelijk. De lucht kleurt hier echt in alle kleuren roze en rood. En door het extreme hoog en laag tij verschil (9,4 meter) weerspiegelt het natte strand bij laagtij. Wat het nog mooier maakt.
Zwemmen in Gorges in Karijini
Na drie dagen Broome zijn we verder gereden, via Port Hedland, naar Karijini National Park. Een park wat je echt niet mag overslaan als je in West Australië bent. In Broome hebben we onszelf wel een deadline op moeten leggen wanneer we in Perth zijn, om nog genoeg tijd te hebben om de auto te verkopen. Helaas net wat te weinig tijd voor de Westkust beseffen we nu. We hadden daarom maar anderhalve dag voor Karijini. Hier heb je de mooiste kloven, watervallen en meertjes waar je kunt zwemmen. Van Nick en Nine hadden we gehoord dat de Spiderwalk een aanrader was. De hike gaat door een kloof. Op een gegeven moment moet je zwemmen om verder te komen. Het water was ijskoud, maar het was een hele gave ervaring! Hier hadden we graag wat langer willen blijven.
Snorkelen in Ningaloo reef en Monkey Mia
Nog een paar duizend kilometer te gaan naar Perth, via de kust. We zijn een paar dagen in Exmouth en daarna in Coral Bay geweest waar we hebben gesnorkeld in het Ningaloo Reef. In tegenstelling tot het Great Barrier Reef ligt het Ningaloo Reef direct aan de kust. Je hoeft dus maar 50 tot 100 meter te zwemmen om al mooi te kunnen snorkelen. Mooi koraalrif met veel verschillende gekleurde vissen. Gelukkig waren er nog niet heel veel kwallen actief, met een beetje opletten is het dus gewoon veilig. Helaas ook geen reef sharks en schildpadden gezien, we zaten niet in het goede seizoen..
In Monkey Mia komen iedere ochtend tientallen dolfijnen naar de kust omdat ze weten dat er vis is. Het was vrij toeristisch. Maar toch bijzonder om wilde dolfijnen van zo dichtbij te zien.
Afscheid nemen van onze auto in Perth Zoals gepland kwamen we een week voordat we wegvlogen in Perth aan. Een week de tijd om de auto te verkopen dus. Best spannend! De eerste dag hadden we 2 kijkers en ’s avonds kregen we al meteen van de eerste kijker een bod. We zaten niet echt in een goede positie met onderhandelen omdat we een week later al wegvlogen. Dus we hebben het bod aangenomen. Blij en opgelucht! Anders hadden we weer na Azië terug moeten vliegen haha. We hebben ontzettend veel geluk gehad met de auto en weinig kosten gehad tijdens de 17.000 km die we hebben gereden. Dus we mogen van geluk spreken dat we hem met ‘maar’ 400 dollar minder hebben verkocht dan dat we hem hebben gekocht. En dan is het moment daar dat je je auto, waar je 2,5 maand in hebt gereden en geslapen, moet inruilen voor een duur hostel in de stad..
Maar tijd voor een nieuw hoofdstuk: Azië! In de laatste week Perth hebben we nog veel van de stad kunnen zien, gerelaxt in Fremantle en we hebben plannen gemaakt voor de rest van de reis. Leuke verrassing, want Nick en Nine hadden nog een tussenlanding in Perth van 1 dag. Dus we hebben nog lekker samen gebarbecued in King’s park. Ik heb in Perth een mooie herinnering op mijn enkel laten tatoeëren. Oja, het klopt wat ze zeggen. Als je er eenmaal 1 hebt, wil je er nog 1;).
Vietnam
Na een tussenlanding van 12 uur en een slechte nacht slapen op Singapore Airport (Chiangi) ging onze tweede vlucht naar Hanoi. Leuk om Lieke en Michael weer na 5 maanden te zien! Volgens de Vietnamezen was er die dag een warmterecord van 47 graden in 40 jaar in Hanoi. Zelfs voor hun te heet om buiten te zijn. Hebben wij weer. Het was echt zooo heet, dat we eigenlijk niks anders konden dan bij het zwembad liggen op een rooftop bar. Mja, ook niet verkeerd. Hanoi is een chaos. Overal rijden scooters kriskras door elkaar. Het toeteren gaat continue door. Ontelbare stroomkabels hangen in bomen. Het heeft wel wat;). De afgelopen weken hebben we veel van het noorden gezien. We hebben een hike gemaakt door de rijstvelden van Sapa, een ontzettend mooie motorbike loop gemaakt door de afgelegen Ha Giang Provincie (vlakbij de Chinese grens, helemaal in het noorden van Vietnam) en scooter gereden en boottochtjes gemaakt bij Ha Long Bay en Tam Coc. Veel gezien en meegemaakt. Hierover later meer;). De prijzen na Australië en Nieuw-Zeeland zijn echt bizar laag. Het allergoedkoopste biertje in Vietnam koop je voor 40 cent. Uit eten? Als je meer dan 5 euro kwijt bent dan is het veel.
En dan de overnachtingen. Waar we in Perth nog in het goedkoopste hostel van de stad nog steeds veel te veel betaalde, begonnen we in Hanoi in een superluxe hotel voor nog niet de helft van het geld.
What’s next?
Op het moment dat jullie dit lezen zitten we in Cambodja op het eiland Koh Rong (echt een paradijs). We blijven nog zo’n 1,5 week in Cambodja en bezoeken o.a. nog Angkor Wat. Daarna? Dat weten we nog niet. Filipijnen staat hoog op ons lijstje, maar nu misschien even niet het juiste moment om te bezoeken. Dus waarschijnlijk wordt het Thailand of Indonesië. Nog even twee weken een beetje rustig aan doen voordat we naar huis gaan. Over een kleine maand zijn we weer thuis. Voor ons onvoorstelbaar..
#australië #vietnam #offroad #4wd #telstra #fuelmaps #redcentre #darwin #perth #gibbriverroad #kimberleys #kalumbururoad #corrugations #kununurra #NorthernTerritory #mitchellfalls #boabtrees #prisontrees #derby #broome #cablebeach #zoutwaterkrokodillen #karijini #gorges #spiderwalk #ningalooreef #monkeymia #greatbarrier #fremantle